تنظیم DNS در لینوکس

دو روش اصلی برای تنظیم DNS در لینوکس وجود دارد:

1. استفاده از فایل /etc/resolv.conf:

این روش رایج ترین روش برای تنظیم DNS در لینوکس است. فایل /etc/resolv.conf شامل اطلاعات مربوط به سرورهای DNS که سیستم شما برای ترجمه نام های دامنه به آدرس های IP استفاده می کند.

برای تنظیم DNS با استفاده از /etc/resolv.conf، مراحل زیر را دنبال کنید:

با استفاده از یک ویرایشگر متنی مانند nano یا vi، فایل /etc/resolv.conf را باز کنید:
sudo nano /etc/resolv.conf

خطوطی را که با nameserver شروع می شوند پیدا کنید. این خطوط آدرس های IP سرور های DNS را که سیستم شما استفاده می کند، مشخص می کنند.

آدرس های IP سرورهای DNS مورد نظر خود را به این خطوط اضافه کنید.

فایل را ذخیره کرده و ببندید.

تغییرات را با دستور زیر اعمال کنید:
sudo resolvconf -x

بیشتر بخوانید: تنظیم DNS در ویندوز

2. استفاده از NetworkManager:

NetworkManager یک ابزار مدیریت شبکه است که در بسیاری از توزیع های لینوکس پیش فرض است. NetworkManager می تواند به طور خودکار DNS را برای شما پیکربندی کند، اما همچنین می توانید از آن برای تنظیم DNS به صورت دستی استفاده کنید.

برای تنظیم DNS با استفاده از NetworkManager، مراحل زیر را دنبال کنید:

به ابزار NetworkManager بروید. روش انجام این کار بسته به توزیع لینوکس شما متفاوت است. در برخی از توزیع ها، می توانید با کلیک بر روی نماد شبکه در نوار وظیفه به آن دسترسی پیدا کنید. در توزیع های دیگر، ممکن است لازم باشد از یک ابزار جداگانه مانند nmtui استفاده کنید.

اتصالی را که می خواهید برای آن DNS را تنظیم کنید انتخاب کنید.

روی دکمه “Edit” کلیک کنید.

به برگه “DNS” بروید.

در قسمت “Servers”، آدرس های IP سرورهای DNS مورد نظر خود را وارد کنید.

روی دکمه “Save” کلیک کنید.

بیشتر بخوانید: تنظیم DNS در ایکس باکس

نکات:

اگر از DHCP برای دریافت آدرس IP خود استفاده می کنید، ممکن است لازم باشد تنظیمات DHCP خود را برای ارائه آدرس های DNS نیز پیکربندی کنید.

برخی از توزیع های لینوکس ابزار های GUI دیگری را برای پیکربندی DNS ارائه می دهند. می توانید با جستجوی “تنظیمات DNS” در منوی سیستم خود، این ابزارها را پیدا کنید.

DNS اختصاصی خود را داخل سایت شلتر چک کنید .